Spelers van weleer: Michel van Burgsteden (All Inn Stars)
De spelers van weleer: Michel van Burgsteden (All Inn Stars)
1. Naam: Michel van Burgsteden
2. Leeftijd: 49 jaar
3. Beroep: Ik ben werkzaam als isoleerder
4. Hoelang heb je in de zaal gespeeld en voor welke verenigingen? Ik heb zo'n twintig jaar in de zaal gevoetbald en in tegenstelling tot heel veel andere spelers maar bij twee verenigingen namelijk Vocking Tapijt en All Inn Stars wat later doorging onder de naam AIS 't Stoepje.
5. Voor welke amateurverenigingen heb je gespeeld? Ook hier voor een beperkt aantal. Ik ben eigenlijk best wel altijd honkvast geweest en heb alleen gespeeld voor UVV uit Utrecht en Holland eveneens uit Utrecht.
6. Voor welke amateurvereniging speelde je in het seizoen 1992-1993, het jaar van de oprichting van het zaalvoetbal? Ik voetbalde destijds nog bij UVV. We kwamen op dat moment uit in de 1e Klasse. Na in het voorgaande jaar nog zevende te zijn geworden werden we in dat seizoen kampioen en promoveerden we zodoende naar de Hoofdklasse. Het was voor UVV de eerste keer dat het zou mogen gaan uitkomen op het allerhoogste amateurniveau.
1. Naam: Michel van Burgsteden
2. Leeftijd: 49 jaar
3. Beroep: Ik ben werkzaam als isoleerder
4. Hoelang heb je in de zaal gespeeld en voor welke verenigingen? Ik heb zo'n twintig jaar in de zaal gevoetbald en in tegenstelling tot heel veel andere spelers maar bij twee verenigingen namelijk Vocking Tapijt en All Inn Stars wat later doorging onder de naam AIS 't Stoepje.
5. Voor welke amateurverenigingen heb je gespeeld? Ook hier voor een beperkt aantal. Ik ben eigenlijk best wel altijd honkvast geweest en heb alleen gespeeld voor UVV uit Utrecht en Holland eveneens uit Utrecht.
6. Voor welke amateurvereniging speelde je in het seizoen 1992-1993, het jaar van de oprichting van het zaalvoetbal? Ik voetbalde destijds nog bij UVV. We kwamen op dat moment uit in de 1e Klasse. Na in het voorgaande jaar nog zevende te zijn geworden werden we in dat seizoen kampioen en promoveerden we zodoende naar de Hoofdklasse. Het was voor UVV de eerste keer dat het zou mogen gaan uitkomen op het allerhoogste amateurniveau.
Bron foto: UVV
7. Had men bij de amateurvereniging moeite met het feit dat je ook zaalvoetbal speelde? Nee daar had men totaal geen moeite mee.
8. Wat waren de hoogtepunten in het amateurvoetbal? Dat waren absoluut de kampioenschappen met zowel UVV als met Holland. In het seizoen 1989-1990* werden we kampioen in de 3e Klasse door o.a. JSV Nieuwegein en APWC voor te blijven. Het jaar daarop werden we ook direct kampioen in de 2e Klasse. Waar we in 1989-1990 nog vier punten voorsprong hadden op de nummer twee, was dat in het seizoen 1990-1991** zelfs vijf punten. Wij hadden 33 punten uit 22 wedstrijden en de nummer twee Nijenrodes 28.
Vervolgens werden we in het eerste jaar 1e Klasse zevende maar volgde het jaar daarop (seizoen 1992-1993***) de derde titel in vier jaar tijd. Helemaal geweldig natuurlijk. Opnieuw hadden we een voorsprong van vijf punten en deze keer op Blauw Wit.
Het waren echt tropenjaren voor UVV maar ook zeker voor mij. Ik vertrok namelijk naar USV Holland dat in het seizoen 1992-1993 eveneens kampioen was geworden maar dan in de Hoofdklasse. In het seizoen 1994-1995 pakte ik vervolgens ook de titel met USV Holland door AFC en Hollandia voor te blijven. In de strijd om het Algemeen Kampioenschap bij de Zondagamateurs waren we wederom de beste. Een absoluut topjaar!!
*29-4-1990 Vreeswijk-UVV 0-2; Vijf jaar geleden had UVV riante kampioenskansen in de thuiswedstrijd tegen Vreeswijk, alleen moest er winst behaald worden. Maar de geblokten kwamen niet verder dan 1-1. Het laatste kampioensfeestje dateert uit 4 april 1965, dus 25 jaar geleden. Na rust kon Michel v.Burgsteden door een verdedigingsfout een voorzet aan Martijn Melis geven die de bal op zijn slof nam voor 0-1. Youssef Talha die alle twijfels wegnam en met een diagonale knal UVV op 0-2 bracht . Het bestuur kon eindelijk de zo vaak bestelde bloemen uit de verpakking halen en champagne laten aanrukken. Dit alles onder de aanwezigheid van 1500 toeschouwers. Tot slot vroeg de Utrechtse pers zich af of UVV iets te zoeken heeft in de tweede klasse waar beduidend beter gevoetbald wordt. De geschiedenis zou het tegendeel bewijzen door het behalen van het hoofdklasse schap in 1993.
8. Wat waren de hoogtepunten in het amateurvoetbal? Dat waren absoluut de kampioenschappen met zowel UVV als met Holland. In het seizoen 1989-1990* werden we kampioen in de 3e Klasse door o.a. JSV Nieuwegein en APWC voor te blijven. Het jaar daarop werden we ook direct kampioen in de 2e Klasse. Waar we in 1989-1990 nog vier punten voorsprong hadden op de nummer twee, was dat in het seizoen 1990-1991** zelfs vijf punten. Wij hadden 33 punten uit 22 wedstrijden en de nummer twee Nijenrodes 28.
Vervolgens werden we in het eerste jaar 1e Klasse zevende maar volgde het jaar daarop (seizoen 1992-1993***) de derde titel in vier jaar tijd. Helemaal geweldig natuurlijk. Opnieuw hadden we een voorsprong van vijf punten en deze keer op Blauw Wit.
Het waren echt tropenjaren voor UVV maar ook zeker voor mij. Ik vertrok namelijk naar USV Holland dat in het seizoen 1992-1993 eveneens kampioen was geworden maar dan in de Hoofdklasse. In het seizoen 1994-1995 pakte ik vervolgens ook de titel met USV Holland door AFC en Hollandia voor te blijven. In de strijd om het Algemeen Kampioenschap bij de Zondagamateurs waren we wederom de beste. Een absoluut topjaar!!
*29-4-1990 Vreeswijk-UVV 0-2; Vijf jaar geleden had UVV riante kampioenskansen in de thuiswedstrijd tegen Vreeswijk, alleen moest er winst behaald worden. Maar de geblokten kwamen niet verder dan 1-1. Het laatste kampioensfeestje dateert uit 4 april 1965, dus 25 jaar geleden. Na rust kon Michel v.Burgsteden door een verdedigingsfout een voorzet aan Martijn Melis geven die de bal op zijn slof nam voor 0-1. Youssef Talha die alle twijfels wegnam en met een diagonale knal UVV op 0-2 bracht . Het bestuur kon eindelijk de zo vaak bestelde bloemen uit de verpakking halen en champagne laten aanrukken. Dit alles onder de aanwezigheid van 1500 toeschouwers. Tot slot vroeg de Utrechtse pers zich af of UVV iets te zoeken heeft in de tweede klasse waar beduidend beter gevoetbald wordt. De geschiedenis zou het tegendeel bewijzen door het behalen van het hoofdklasse schap in 1993.
**28-4-1991 UVV-DOS 0-0. UVV heeft de sprong gemaakt naar de 1e klasse via een gelijkspel (0-0) tegen DOS. Een ijzersterk seizoen (45 goals voor en 19 tegen) werd bekroond met een verdiend kampioenschap. Trainer Jan Verkaik: ”Ik denk dat we de sterkste geweest zijn. De spelersgroep heeft er hard voor gewerkt en dan bedoel ik niet elf spelers maar de hele selectie. In de eerste klasse zie ik ook perspectieven voor de ploeg. We hebben genoeg kwaliteit in huis om ook volgend seizoen een goed figuur te slaan.”
Het gebeurt niet vaak dat het laatste fluitsignaal van de scheidsrechterdoor beide ploegen met gejuich wordt begroet. Bij de derby UVV-DOS gebeurde dat wel. Toen Hans Daamen uit Maarssenbroek affloot, was iedereen tevreden. UVV had genoeg aan de 0-0 voor de titel, de Kanaries prolongeerden met deze uitslag het tweede klasserschap. Een uur lang hadden beide rivalen geknokt voor de bevrijdende treffer. In de laatste 30 minuten draaide de derby op een salon- remise uit. Zelfs erkende goaltjesdieven als Frank Donker (16 treffers) en Albert v. Vliet (15 doelpunten)voetbalden in dienst van de ploeg. Volgende week krijgen ze voor het laatst de kans om hun totaal op te vijzelen.
In het verleden was het traditie dat Utrechtse ploegen elkaar afmaakten in de beslissende fase van de competitie en dat andere clubs er met de buit vandoor gingen. UVV en DOS gingen elkaar gistermiddag op” Verthoren” stevig maar sportief te lijf.
De eerste kansen waren voor de Kanaries die met gelegenheidsspits William van der Kaay en de slimme Appie van Vliet de nodige dreiging veroorzaakten voor Brian Fronik. Ook de thuisploeg forceerde enkele kansjes die meestal werden ingeleid door de niet geheel fitte Michel van Burgstede. Eerst testte hij de borstkast van doelman Ronald van der Horst met een keihard afstandsschot, daarna werd Frank Donker listig de ruimte ingestuurd. De topscorer van UVV zag zijn inzet geblokkeerd door de rechtervoet van de goed reagerende Van der Horst.
In de tweede helft drong kampioenskandidaat nog even aan met enkele door Hans de Vlieg van richting veranderde hoekschoppen en middels een vrije trap van Moustafa Talha die via de vingertoppen van Van der Horst en de lat juist geen treffer opleverde. DOS controleerde de wedstrijd daarna weer met hoofdrollen voor de spijkerharde verdedigers Henny te Wolde en aanvoerder Job Gademans. De ploeg kreeg zelfs nog een riante kans om het draaiboek van de wedstrijd te verpulveren via Paul Verkroost, maar de voormalige HMS’er miste die mogelijkheid. Een zege van de Kanaries zou ook teveel van het goede zijn geweest. Bovendien hadden de inmiddels aangetreden musici “De Rode Neuzen” dan weer rechtsomkeer moeten maken en de ijlings aangevoerde champagne-flessen weer in de doos gestopt moeten worden. Toen arbiter Daamen (“Scheids, je hebt toch ook wel zin in een feestje”, riep een toeschouwer, toen hij één vinger opstak voor de laatste minuut) affloot, kon het UVV-legioen voor de tweede keer in successie aan het werk. Vorig jaar in Vreeswijk na een zinderende partij, nu ging het wat minder emotioneel toe op eigen sportpark.
Het gebeurt niet vaak dat het laatste fluitsignaal van de scheidsrechterdoor beide ploegen met gejuich wordt begroet. Bij de derby UVV-DOS gebeurde dat wel. Toen Hans Daamen uit Maarssenbroek affloot, was iedereen tevreden. UVV had genoeg aan de 0-0 voor de titel, de Kanaries prolongeerden met deze uitslag het tweede klasserschap. Een uur lang hadden beide rivalen geknokt voor de bevrijdende treffer. In de laatste 30 minuten draaide de derby op een salon- remise uit. Zelfs erkende goaltjesdieven als Frank Donker (16 treffers) en Albert v. Vliet (15 doelpunten)voetbalden in dienst van de ploeg. Volgende week krijgen ze voor het laatst de kans om hun totaal op te vijzelen.
In het verleden was het traditie dat Utrechtse ploegen elkaar afmaakten in de beslissende fase van de competitie en dat andere clubs er met de buit vandoor gingen. UVV en DOS gingen elkaar gistermiddag op” Verthoren” stevig maar sportief te lijf.
De eerste kansen waren voor de Kanaries die met gelegenheidsspits William van der Kaay en de slimme Appie van Vliet de nodige dreiging veroorzaakten voor Brian Fronik. Ook de thuisploeg forceerde enkele kansjes die meestal werden ingeleid door de niet geheel fitte Michel van Burgstede. Eerst testte hij de borstkast van doelman Ronald van der Horst met een keihard afstandsschot, daarna werd Frank Donker listig de ruimte ingestuurd. De topscorer van UVV zag zijn inzet geblokkeerd door de rechtervoet van de goed reagerende Van der Horst.
In de tweede helft drong kampioenskandidaat nog even aan met enkele door Hans de Vlieg van richting veranderde hoekschoppen en middels een vrije trap van Moustafa Talha die via de vingertoppen van Van der Horst en de lat juist geen treffer opleverde. DOS controleerde de wedstrijd daarna weer met hoofdrollen voor de spijkerharde verdedigers Henny te Wolde en aanvoerder Job Gademans. De ploeg kreeg zelfs nog een riante kans om het draaiboek van de wedstrijd te verpulveren via Paul Verkroost, maar de voormalige HMS’er miste die mogelijkheid. Een zege van de Kanaries zou ook teveel van het goede zijn geweest. Bovendien hadden de inmiddels aangetreden musici “De Rode Neuzen” dan weer rechtsomkeer moeten maken en de ijlings aangevoerde champagne-flessen weer in de doos gestopt moeten worden. Toen arbiter Daamen (“Scheids, je hebt toch ook wel zin in een feestje”, riep een toeschouwer, toen hij één vinger opstak voor de laatste minuut) affloot, kon het UVV-legioen voor de tweede keer in successie aan het werk. Vorig jaar in Vreeswijk na een zinderende partij, nu ging het wat minder emotioneel toe op eigen sportpark.
***18-4-1993 Hilversum-UVV 1-5; Precies 42 minuten verkeerde Hilversum in de waan de titel aspiraties van UVV te verstoren, door 1-0 te scoren. Met hulp van de wind scoorde Marco v.d. Neut de gelijkmaker 1-1. In de tweede helft van zijn uitwedstrijden scoort UVV het best, gemiddeld 3 treffers. Na rust scoorde Hans de Vlieg 2-1 en Youssef Talha 3-1. De 4e goal was een beauty van Michel van Burgsteden, een stift van 20 meter over de keeper 4-1. Rob Smit mocht het kwintet volmaken 5-1. Daarmee kwam de volledige top 5 van het schutters klassement aan scoren toe. Dertien spelers zorgde voor de productie, tekenend voor de veelzijdigheid van de selectie.
Bron foto's en tekst: UVV
Bron foto's en tekst: UVV
9. Wat weet je nog van het seizoen 1992-1993, wat kun je hierover vertellen? Heb je nog leuke anekdotes over dat jaar? Leuke herinneringen? Dat alles nieuw was. Het was het eerste jaar eredivisie met heel veel nieuwe tegenstander en veel lange busreizen.
10. In het seizoen 1992-1993 speelde je voor All Inn Stars, weet je wat er met deze vereniging is gebeurd? Bestaat deze nog? All Inn Stars is een jaar later doorgegaan onder de naam AIS 't Stoepje en daarna nog onder de naam ZVV Hilversum. Volgens mij bestaat dat nu niet meer.
11. Wat waren de hoogtepunten voor je in het zaalvoetbal? Dat was allereerst natuurlijk de promotie naar de nieuw te vormen Eredivisie in 1992. We moesten dat seizoen bij de eerste vier geraken om uit te mogen komen in die eredivisie. We werden uiteindelijk knap tweede achter kampioen 't Hoornsche Veerhuys.
Een ander hoogtepunt was het behalen van de bekerfinale en de winst daarvan. Dit was in het seizoen 1993-1994. We waren dat jaar achtste geworden in de competitie en moesten het in de finale opnemen tegen de nummer zes Snoekie Lagerwey. In de competitie waren we al succesvol tegen deze ploeg (3-8 winst, 3-3) en datzelfde was ook het geval in de bekerfinale.
De wedstrijden in het seizoen daarna voor de supercup (tegen kampioen Schoenenreus) en Benelux Cup beschouw ik ook als een hoogtepunt. Voor de Beneluxcup moesten we toen aantreden tegen ZVK Ter Linde Mortsel uit België. Het eerste duel wisten we toen heel eenvoudig te winnen (6-1). De return leverde ons een 5-4 nederlaag op maar de cup was dus voor ons.
12. Heb je ooit voor het Nederlands team uit mogen komen en hoe heb je dit ervaren? Nee jammer genoeg heb ik nooit voor het Nederlandse team mogen uitkomen.
13. Op welk moment gestopt met zaalvoetbal en waarom? Ik was op dat moment 36. Ik had geen blessure of zo maar vond het gewoon wel genoeg geweest.
14. Wat heb je op sportgebied na het voetbal nog allemaal gedaan? Ik ben nu al vijfentwintig jaar onafgebroken trainer van spelers van alle leeftijdsgroepen
15. Wie was voor jou de beste zaalvoetballer waar je zelf tegen hebt gespeeld en wie is volgens jou de beste zaalvoetballer allertijden? Hennie Lettinck was een geweldenaar en had alles. Hij was technisch, tactisch heel goed, had scorend vermogen, was verdedigend enorm sterk. Daarnaast was de aanvoerder, een teamspeler en beschikte over een enorme winnaarsmentaliteit.
10. In het seizoen 1992-1993 speelde je voor All Inn Stars, weet je wat er met deze vereniging is gebeurd? Bestaat deze nog? All Inn Stars is een jaar later doorgegaan onder de naam AIS 't Stoepje en daarna nog onder de naam ZVV Hilversum. Volgens mij bestaat dat nu niet meer.
11. Wat waren de hoogtepunten voor je in het zaalvoetbal? Dat was allereerst natuurlijk de promotie naar de nieuw te vormen Eredivisie in 1992. We moesten dat seizoen bij de eerste vier geraken om uit te mogen komen in die eredivisie. We werden uiteindelijk knap tweede achter kampioen 't Hoornsche Veerhuys.
Een ander hoogtepunt was het behalen van de bekerfinale en de winst daarvan. Dit was in het seizoen 1993-1994. We waren dat jaar achtste geworden in de competitie en moesten het in de finale opnemen tegen de nummer zes Snoekie Lagerwey. In de competitie waren we al succesvol tegen deze ploeg (3-8 winst, 3-3) en datzelfde was ook het geval in de bekerfinale.
De wedstrijden in het seizoen daarna voor de supercup (tegen kampioen Schoenenreus) en Benelux Cup beschouw ik ook als een hoogtepunt. Voor de Beneluxcup moesten we toen aantreden tegen ZVK Ter Linde Mortsel uit België. Het eerste duel wisten we toen heel eenvoudig te winnen (6-1). De return leverde ons een 5-4 nederlaag op maar de cup was dus voor ons.
12. Heb je ooit voor het Nederlands team uit mogen komen en hoe heb je dit ervaren? Nee jammer genoeg heb ik nooit voor het Nederlandse team mogen uitkomen.
13. Op welk moment gestopt met zaalvoetbal en waarom? Ik was op dat moment 36. Ik had geen blessure of zo maar vond het gewoon wel genoeg geweest.
14. Wat heb je op sportgebied na het voetbal nog allemaal gedaan? Ik ben nu al vijfentwintig jaar onafgebroken trainer van spelers van alle leeftijdsgroepen
15. Wie was voor jou de beste zaalvoetballer waar je zelf tegen hebt gespeeld en wie is volgens jou de beste zaalvoetballer allertijden? Hennie Lettinck was een geweldenaar en had alles. Hij was technisch, tactisch heel goed, had scorend vermogen, was verdedigend enorm sterk. Daarnaast was de aanvoerder, een teamspeler en beschikte over een enorme winnaarsmentaliteit.