Spelers van weleer: Marco van Wijnen (Schoenenreus)
'De spelers van weleer: Marco van Wijnen (Schoenenreus)'
1. Naam: Marco van Wijnen (Schoenenreus)
2. Leeftijd: 50 jaar
3. Beroep: Ik ben momenteel werkzaam bij DHL
4. Hoelang heb je in de zaal gespeeld en voor welke verenigingen? Ik heb twintig jaar in de zaal gevoetbald en ben voor de volgende ploegen uitgekomen: Rudy van de Zande, Paashuis, Rio Sport, Schoenenreus, Peter Langhout, Fermonia Boys en Kuypers Haarmode.
5. Voor welke amateurverenigingen heb je gespeeld? Op het veld ben ik begonnen bij BMC in Berlicum. Vervolgens heb ik nog gespeeld bij OSC'45, BVV, Margriet, Zwaluw en LRC.
6. Voor welke amateurvereniging speelde je in het seizoen 1992-1993, het jaar van de oprichting van het zaalvoetbal? Ik speelde op dat moment voor BVV uit 's 's-Hertogenbosch. We kwamen destijds voor het eerste jaar in de Hoofdklasse C uit nadat we in het voorgaande jaar zowel kampioen waren geworden als de districtsbeker en landelijke beker* hadden gewonnen. In het eerste jaar Hoofdklasse eindigde we toen knap vierde achter o.a. kampioen Geldrop
*BVV werd op doelsaldo winnaar van een poule met Oeverzwaluwen, Enschede, Woerden, Panningen en DCG.
7. Had men bij de amateurvereniging moeite met het feit dat je ook zaalvoetbal speelde? Nee bij BVV was er geen enkel probleem aangaande de combinatie zaal-/veldvoetbal. Dat kwam natuurlijk ook omdat er 90% van de spelers in de zaal speelden.
8. Wat waren de hoogtepunten in het amateurvoetbal? Dat zijn er drie. In het seizoen 1989-1990 werd ik met BVV kampioen in de 1e Klasse E. We eindigden dat seizoen met WSC Waalwijk op de eerste plaats waardoor er een beslissingswedstrijd volgde welke we wisten te winnen. Het eerste jaar Hoofdklasse werd vervolgens niet waarop gehoopt, we werden twaalfde en degradeerden direct terug.
In het seizoen 1991-1992 kwamen we vervolgens wederom in de 1e Klasse E uit en werden we opnieuw kampioen. Deze keer bleven we WVO één punt voor.
Een ander hoogtepunt was de landelijke bekerfinale met BVV in De Kuip tegen IJsselmeervogels nadat we de districtsfinale tegen Gemert hadden gewonnen . Jammer genoeg verloren we dat duel met 2-0*.
*Verslag IJsselmeervogels:
"IJsselmeervogels: een bijzonder stel". Het zou een goede titel zijn voor een boek over de rood-witte succesformatie uit Spakenburg. Want het voetballeven van IJsselmeervogels loopt langs opvallende wegen. Gistermiddag deed de Assink-karavaan de Kuip aan. En met succes. Middels een 2-0 overwinning werd het 'nee' voor BVV. Ondanks dat het duel geen hoogstaand voetbal te zien gaf, was de vreugde van de bekertriomf er niet minder om. Met name de huldiging op het grote Amstel Cup-podium was er één o, in te lijsten. De met negen bussen naar Rotterdam afgereisde Vogels beleefden een dag zoals die voor maar weinig amateurclubs is weggelegd.
Door: Jan Muijs.
Het is half twee wanneer de spelersbus van IJsselmeervogels bij De Kuip arriveert. Gespannen blikken bij de roodwitten. Ook wanneer men enkele minuten later het gras van de Kuip betreedt. Staande nabij de middenstip kijkt onder meer 'old soldier' Renger de Groot met bewondering om zich heen. "Dit is echt een schitterend stadion", zo moet hem van het hart. Ook de andere voetballers zijn onder de indruk.
Het veld blijkt er ondanks alle andere berichten prima bij te liggen. Hier en daar ontbreekt wat gras maar de speelvloer is egaal en daarmee perfect bespeelbaar. Na de veldinspectie wordt de kleedkamer opgezocht. IJsselmeervogels zit in de voormalige (voor de verbouwing van het stadion) kleedkamer van Feyenoord. Deze is ruim van opzet en voorzien van een groot bad.
Tijdens de warming-up wordt het veld op sommige plaatsen nog gesproeid en gerold. Waarschijnlijk ingegeven uit angst voor PSV-trainer Dick Advocaat, die het maar niets vindt dat voor de betaald-voetbalbekerfinale tegen Sparta eerst de amateurbekerfinale op het veld wordt afgewerkt. Maar 'Dickie' heeft het natuurlijk niet alleen voor het zeggen in voetballand.
Om kwart voor drie maakt de Kuip voor het eerst kennis met het Spakenburgs volkslied als het 'huisorkest' van IJsselmeervogels inzet. Circa 500 Spakenburgers kraaien het uit van plezier bij de muziek van De Leutige Krabben.
Even later staan beide teams in de catacomben klaar om het veld te betreden. Eerst het beroemde trapje op en dan naar de grasmat. Een gejuich klinkt op. De roodwitte aanhang maakt geluid voor tien. Hiermee wordt mede duidelijk waarom de KNVB in de persinfo onomwonden liet weten blij te zijn met IJsselmeervogels als finalist.
Nog geen zes minuten staan er op het bord als de Vogelsaanhang in gejuich losbarst. Na een prima solo van Dennis 'Ronaldo' Bos wordt de bal knullig door een BVV-speler in het eigen doel gewerkt.
De echte ontlading volgt pas in de 81e minuut als Kees de Graaf aan alle onzekerheid een einde maakt. De Kuip is inmiddels gevuld met naar schatting 5.000 toeschouwers. Na het laatste fluitsignaal is al wat IJsselmeervogels is bijkans dol van vreugde.
Buikschuiver
Hand in hand rennen de dolend enthousiaste Vogelsspelers naar de supporters om vervolgens eensgezind een zogenaamde 'buikschuiver' (een duik op het gras op de buik) te maken. Het publiek vindt het prachtig. Ook Renger de Groot gaat op de schouders. Hij besluit zijn actieve voetballoopbaan met een hoofdprijs.
Waarna de voetballers op het podium verschijnen. "Jullie hebben het fantastisch gedaan. En dat geldt ook voor de grote groep Vogelssupporters", roept de stadionspeaker. Alle spelers ontvangen hierna een medaille, een rode badjas en... natuurlijk de cup. Één voor één showen de mannen van Assink de beker.
Er volgen nog enkele buikschuivers en besloten wordt met een ereronde. Met name bij het vak van de Sparta-aanhang wordt Vogels onthaald op een groot applaus. De Kuip is even van IJsselmeervogels.
In de kleedkamer worden de champagneflessen ontkurkt. De maker van het tweede doelpunt Kees de Graaf: "Wat een feest zeg, nou nou. Vogels heeft schitterende supporters." De liederen wisselden zich in de catacomben in snel tempo af. Van 'Vogels 1 is kampioen' tot 'Renger nog een jaar.' Renger de Groot: "Het naderende afscheid is honderd procent definitief. Maar dit is natuurlijk prachtig. Het kan niet mooier. Ik ga vanavond tot in de late uurtjes door..."
Nadat het feestgedruis wat is opgeklaard gaat Kees de Graaf, volgens de TV-verslaggever komend uit de beroemde De Graaf-dynastie, dieper op het succes van de Vogels in. "Als het om een prijs gaat dan staan we er. Het is prettig als je vanavond weer in het dorp terugkomt met een beker. Dat maakt het seizoen weer goed." De Graaf verder over de wedstrijd: "Omdat we de kansen niet verzilverden bleef onze tegenstander lang leven. Daarnaast was Vogels op dit grote en snelle veld wat onwennig." De naar FC Groningen vertrekkende Rob Hilbers is eveneens in hogere sferen. "Ik vond het een perfecte ervaring. Vooral die supporters van IJsselmeervogels galmden lekker door het stadion. Ze zorgden voor een heerlijke sfeer.
Aanhang
De aanhang heeft zeker haar steentje bijgedragen aan het succes. De wedstrijd vond ik minder. We verzuimden de score uit te bouwen. Maar de winst is natuurlijk het belangrijkste. Voor mij is dit een perfect afscheid. Ik sla deze titel hoog aan. We pakken toch weer een prijs in een echte finale. IJsselmeervogels heeft na een mindere periode laten zien dat het terug kan knokken."
Het is zes uur in de avond als de finale tussen PSV en Sparta aanvangt. Zo'n 35.000 toeschouwers zijn er getuige van hoe de Eindhovenaren met 5-2 aan het langste eind trekt. Ook de PSV-spelers vieren feest, maar kunnen wat dat betreft nog wat leren van de Vogelsbrigade. Om circa negen uur verlaten de spelers van IJsselmeervogels met een goed gevoel de Kuip.
Op de terugreis volgt, voordat de bus richting de kantine koerst, eerst nog een bezoek aan de Talmastraat. Bij de voorname supporter Henk Anton wordt aan de deur geklopt en op de weg ontstaat hierna een spontaan feest. De trouwe Vogelssupporter kon niet bij de wedstrijd aanwezig zijn vanwege de viering van zijn verjaardag. Nadat Henk Anton met de cup in de handen door een toegesnelde buurman is vereeuwigd volgt de rit over het Spui en ontvangst in de kantine.
Voorzitter Arthur van den Berg wil desgevraagd wel ingaan op de vraag wat het geheim achter de successen is. "IJsselmeervogels heeft een hechte selectie en trainer Erik Assink is een belangrijke bindende factor hierin. Het is een vriendengroep." Henk Huijgen in de hossende kantine: "IJsselmeervogels heeft een team dat prima in elkaar steekt. Iedereen is anders maar toch vormen we één geheel. Daarom hebben we de beker gepakt. Het ging ouderwets. Dit doet me denken aan vorig seizoen. Ik vond het een prachtige dag. Zelfs mensen uit mijn klas kwamen vandaag speciaal kijken. We kenden een moeilijk seizoen en nu pakken we toch zo'n prijs. Dat maakt het hele jaar weer goed.
Met het winnen van de algehele bekertitel pakte IJsselmeervogels de vijfde grote prijs in twee seizoenen. Een bijzonder rijke oogst voor een bijzonder stel.
Bron: De Bunschoter (17 mei 1996)
1. Naam: Marco van Wijnen (Schoenenreus)
2. Leeftijd: 50 jaar
3. Beroep: Ik ben momenteel werkzaam bij DHL
4. Hoelang heb je in de zaal gespeeld en voor welke verenigingen? Ik heb twintig jaar in de zaal gevoetbald en ben voor de volgende ploegen uitgekomen: Rudy van de Zande, Paashuis, Rio Sport, Schoenenreus, Peter Langhout, Fermonia Boys en Kuypers Haarmode.
5. Voor welke amateurverenigingen heb je gespeeld? Op het veld ben ik begonnen bij BMC in Berlicum. Vervolgens heb ik nog gespeeld bij OSC'45, BVV, Margriet, Zwaluw en LRC.
6. Voor welke amateurvereniging speelde je in het seizoen 1992-1993, het jaar van de oprichting van het zaalvoetbal? Ik speelde op dat moment voor BVV uit 's 's-Hertogenbosch. We kwamen destijds voor het eerste jaar in de Hoofdklasse C uit nadat we in het voorgaande jaar zowel kampioen waren geworden als de districtsbeker en landelijke beker* hadden gewonnen. In het eerste jaar Hoofdklasse eindigde we toen knap vierde achter o.a. kampioen Geldrop
*BVV werd op doelsaldo winnaar van een poule met Oeverzwaluwen, Enschede, Woerden, Panningen en DCG.
7. Had men bij de amateurvereniging moeite met het feit dat je ook zaalvoetbal speelde? Nee bij BVV was er geen enkel probleem aangaande de combinatie zaal-/veldvoetbal. Dat kwam natuurlijk ook omdat er 90% van de spelers in de zaal speelden.
8. Wat waren de hoogtepunten in het amateurvoetbal? Dat zijn er drie. In het seizoen 1989-1990 werd ik met BVV kampioen in de 1e Klasse E. We eindigden dat seizoen met WSC Waalwijk op de eerste plaats waardoor er een beslissingswedstrijd volgde welke we wisten te winnen. Het eerste jaar Hoofdklasse werd vervolgens niet waarop gehoopt, we werden twaalfde en degradeerden direct terug.
In het seizoen 1991-1992 kwamen we vervolgens wederom in de 1e Klasse E uit en werden we opnieuw kampioen. Deze keer bleven we WVO één punt voor.
Een ander hoogtepunt was de landelijke bekerfinale met BVV in De Kuip tegen IJsselmeervogels nadat we de districtsfinale tegen Gemert hadden gewonnen . Jammer genoeg verloren we dat duel met 2-0*.
*Verslag IJsselmeervogels:
"IJsselmeervogels: een bijzonder stel". Het zou een goede titel zijn voor een boek over de rood-witte succesformatie uit Spakenburg. Want het voetballeven van IJsselmeervogels loopt langs opvallende wegen. Gistermiddag deed de Assink-karavaan de Kuip aan. En met succes. Middels een 2-0 overwinning werd het 'nee' voor BVV. Ondanks dat het duel geen hoogstaand voetbal te zien gaf, was de vreugde van de bekertriomf er niet minder om. Met name de huldiging op het grote Amstel Cup-podium was er één o, in te lijsten. De met negen bussen naar Rotterdam afgereisde Vogels beleefden een dag zoals die voor maar weinig amateurclubs is weggelegd.
Door: Jan Muijs.
Het is half twee wanneer de spelersbus van IJsselmeervogels bij De Kuip arriveert. Gespannen blikken bij de roodwitten. Ook wanneer men enkele minuten later het gras van de Kuip betreedt. Staande nabij de middenstip kijkt onder meer 'old soldier' Renger de Groot met bewondering om zich heen. "Dit is echt een schitterend stadion", zo moet hem van het hart. Ook de andere voetballers zijn onder de indruk.
Het veld blijkt er ondanks alle andere berichten prima bij te liggen. Hier en daar ontbreekt wat gras maar de speelvloer is egaal en daarmee perfect bespeelbaar. Na de veldinspectie wordt de kleedkamer opgezocht. IJsselmeervogels zit in de voormalige (voor de verbouwing van het stadion) kleedkamer van Feyenoord. Deze is ruim van opzet en voorzien van een groot bad.
Tijdens de warming-up wordt het veld op sommige plaatsen nog gesproeid en gerold. Waarschijnlijk ingegeven uit angst voor PSV-trainer Dick Advocaat, die het maar niets vindt dat voor de betaald-voetbalbekerfinale tegen Sparta eerst de amateurbekerfinale op het veld wordt afgewerkt. Maar 'Dickie' heeft het natuurlijk niet alleen voor het zeggen in voetballand.
Om kwart voor drie maakt de Kuip voor het eerst kennis met het Spakenburgs volkslied als het 'huisorkest' van IJsselmeervogels inzet. Circa 500 Spakenburgers kraaien het uit van plezier bij de muziek van De Leutige Krabben.
Even later staan beide teams in de catacomben klaar om het veld te betreden. Eerst het beroemde trapje op en dan naar de grasmat. Een gejuich klinkt op. De roodwitte aanhang maakt geluid voor tien. Hiermee wordt mede duidelijk waarom de KNVB in de persinfo onomwonden liet weten blij te zijn met IJsselmeervogels als finalist.
Nog geen zes minuten staan er op het bord als de Vogelsaanhang in gejuich losbarst. Na een prima solo van Dennis 'Ronaldo' Bos wordt de bal knullig door een BVV-speler in het eigen doel gewerkt.
De echte ontlading volgt pas in de 81e minuut als Kees de Graaf aan alle onzekerheid een einde maakt. De Kuip is inmiddels gevuld met naar schatting 5.000 toeschouwers. Na het laatste fluitsignaal is al wat IJsselmeervogels is bijkans dol van vreugde.
Buikschuiver
Hand in hand rennen de dolend enthousiaste Vogelsspelers naar de supporters om vervolgens eensgezind een zogenaamde 'buikschuiver' (een duik op het gras op de buik) te maken. Het publiek vindt het prachtig. Ook Renger de Groot gaat op de schouders. Hij besluit zijn actieve voetballoopbaan met een hoofdprijs.
Waarna de voetballers op het podium verschijnen. "Jullie hebben het fantastisch gedaan. En dat geldt ook voor de grote groep Vogelssupporters", roept de stadionspeaker. Alle spelers ontvangen hierna een medaille, een rode badjas en... natuurlijk de cup. Één voor één showen de mannen van Assink de beker.
Er volgen nog enkele buikschuivers en besloten wordt met een ereronde. Met name bij het vak van de Sparta-aanhang wordt Vogels onthaald op een groot applaus. De Kuip is even van IJsselmeervogels.
In de kleedkamer worden de champagneflessen ontkurkt. De maker van het tweede doelpunt Kees de Graaf: "Wat een feest zeg, nou nou. Vogels heeft schitterende supporters." De liederen wisselden zich in de catacomben in snel tempo af. Van 'Vogels 1 is kampioen' tot 'Renger nog een jaar.' Renger de Groot: "Het naderende afscheid is honderd procent definitief. Maar dit is natuurlijk prachtig. Het kan niet mooier. Ik ga vanavond tot in de late uurtjes door..."
Nadat het feestgedruis wat is opgeklaard gaat Kees de Graaf, volgens de TV-verslaggever komend uit de beroemde De Graaf-dynastie, dieper op het succes van de Vogels in. "Als het om een prijs gaat dan staan we er. Het is prettig als je vanavond weer in het dorp terugkomt met een beker. Dat maakt het seizoen weer goed." De Graaf verder over de wedstrijd: "Omdat we de kansen niet verzilverden bleef onze tegenstander lang leven. Daarnaast was Vogels op dit grote en snelle veld wat onwennig." De naar FC Groningen vertrekkende Rob Hilbers is eveneens in hogere sferen. "Ik vond het een perfecte ervaring. Vooral die supporters van IJsselmeervogels galmden lekker door het stadion. Ze zorgden voor een heerlijke sfeer.
Aanhang
De aanhang heeft zeker haar steentje bijgedragen aan het succes. De wedstrijd vond ik minder. We verzuimden de score uit te bouwen. Maar de winst is natuurlijk het belangrijkste. Voor mij is dit een perfect afscheid. Ik sla deze titel hoog aan. We pakken toch weer een prijs in een echte finale. IJsselmeervogels heeft na een mindere periode laten zien dat het terug kan knokken."
Het is zes uur in de avond als de finale tussen PSV en Sparta aanvangt. Zo'n 35.000 toeschouwers zijn er getuige van hoe de Eindhovenaren met 5-2 aan het langste eind trekt. Ook de PSV-spelers vieren feest, maar kunnen wat dat betreft nog wat leren van de Vogelsbrigade. Om circa negen uur verlaten de spelers van IJsselmeervogels met een goed gevoel de Kuip.
Op de terugreis volgt, voordat de bus richting de kantine koerst, eerst nog een bezoek aan de Talmastraat. Bij de voorname supporter Henk Anton wordt aan de deur geklopt en op de weg ontstaat hierna een spontaan feest. De trouwe Vogelssupporter kon niet bij de wedstrijd aanwezig zijn vanwege de viering van zijn verjaardag. Nadat Henk Anton met de cup in de handen door een toegesnelde buurman is vereeuwigd volgt de rit over het Spui en ontvangst in de kantine.
Voorzitter Arthur van den Berg wil desgevraagd wel ingaan op de vraag wat het geheim achter de successen is. "IJsselmeervogels heeft een hechte selectie en trainer Erik Assink is een belangrijke bindende factor hierin. Het is een vriendengroep." Henk Huijgen in de hossende kantine: "IJsselmeervogels heeft een team dat prima in elkaar steekt. Iedereen is anders maar toch vormen we één geheel. Daarom hebben we de beker gepakt. Het ging ouderwets. Dit doet me denken aan vorig seizoen. Ik vond het een prachtige dag. Zelfs mensen uit mijn klas kwamen vandaag speciaal kijken. We kenden een moeilijk seizoen en nu pakken we toch zo'n prijs. Dat maakt het hele jaar weer goed.
Met het winnen van de algehele bekertitel pakte IJsselmeervogels de vijfde grote prijs in twee seizoenen. Een bijzonder rijke oogst voor een bijzonder stel.
Bron: De Bunschoter (17 mei 1996)
9. Wat weet je nog van het seizoen 1992-1993, wat kun je hierover vertellen? Heb je nog leuke anekdotes over dat jaar? Leuke herinneringen? Ja het was het eerste jaar eredivisie. Ik herinner me vooral de vele mooie wedstrijden met ook heel veel publiek en dan vooral in de play-off wedstrijden.
10. In het seizoen 1992-1993 speelde je voor Schoenenreus, weet je wat er met deze vereniging is gebeurd? Bestaat deze nog? Ik speelde destijds voor Schoenenreus welke op een gegeven moment is opgehouden te bestaan.
11. Wat waren de hoogtepunten voor je in het zaalvoetbal? Ik heb enorm genoten van mijn tijd in de zaal. Zo zal ik het kampioenschap welke we in het seizoen 1993-1994 met Schoenenreus hebben behaald nooit vergeten. Tevens blijven de wedstrijden met het Nederlands team natuurlijk een enorme aparte en mooie ervaring. Vooral de trips naar het buitenland waren super. Is toch mooi he, als je het hoogst haalbare hebt bereikt.
12. Heb je ooit voor het Nederlands team uit mogen komen en hoe heb je dit ervaren? Ik heb in totaal 19 wedstrijden gespeeld voor het Nederlands team waarin ik tot acht doelpunten ben gekomen. Ik mocht mijn debuut maken op 15 mei 1993 in een uitduel tegen België. Natuurlijk waren de wedstrijden met het Nederlands team elke keer weer een geweldige ervaring en dan zoals eerder aangegeven vooral de buitenlandse trips.
13. Op welk moment gestopt met zaalvoetbal en waarom? Ik ben gestopt met zaalvoetbal omdat de combinatie zaalvoetbal/veldvoetbal niet meer te doen was op 38-jarige leeftijd
14. Wat heb je op sportgebied na het voetbal nog allemaal gedaan? Ik ben na mijn actieve carrière jeugdtrainer geworden bij LRC in Leerdam. Ook deed ik de Technische Zaken bij deze vereniging welke al sinds 2003-2004 uitkomt in ofwel de 1e Klasse of de Hoofdklasse
15. Wie was voor jou de beste zaalvoetballer waar je zelf tegen hebt gespeeld en wie is volgens jou de beste zaalvoetballer allertijden? Hier kan ik heel kort in zijn. De beste zaalvoetballer is zonder twijfel Edwin Grunholz
10. In het seizoen 1992-1993 speelde je voor Schoenenreus, weet je wat er met deze vereniging is gebeurd? Bestaat deze nog? Ik speelde destijds voor Schoenenreus welke op een gegeven moment is opgehouden te bestaan.
11. Wat waren de hoogtepunten voor je in het zaalvoetbal? Ik heb enorm genoten van mijn tijd in de zaal. Zo zal ik het kampioenschap welke we in het seizoen 1993-1994 met Schoenenreus hebben behaald nooit vergeten. Tevens blijven de wedstrijden met het Nederlands team natuurlijk een enorme aparte en mooie ervaring. Vooral de trips naar het buitenland waren super. Is toch mooi he, als je het hoogst haalbare hebt bereikt.
12. Heb je ooit voor het Nederlands team uit mogen komen en hoe heb je dit ervaren? Ik heb in totaal 19 wedstrijden gespeeld voor het Nederlands team waarin ik tot acht doelpunten ben gekomen. Ik mocht mijn debuut maken op 15 mei 1993 in een uitduel tegen België. Natuurlijk waren de wedstrijden met het Nederlands team elke keer weer een geweldige ervaring en dan zoals eerder aangegeven vooral de buitenlandse trips.
13. Op welk moment gestopt met zaalvoetbal en waarom? Ik ben gestopt met zaalvoetbal omdat de combinatie zaalvoetbal/veldvoetbal niet meer te doen was op 38-jarige leeftijd
14. Wat heb je op sportgebied na het voetbal nog allemaal gedaan? Ik ben na mijn actieve carrière jeugdtrainer geworden bij LRC in Leerdam. Ook deed ik de Technische Zaken bij deze vereniging welke al sinds 2003-2004 uitkomt in ofwel de 1e Klasse of de Hoofdklasse
15. Wie was voor jou de beste zaalvoetballer waar je zelf tegen hebt gespeeld en wie is volgens jou de beste zaalvoetballer allertijden? Hier kan ik heel kort in zijn. De beste zaalvoetballer is zonder twijfel Edwin Grunholz